Behandeling met methotrexaat bij patiënten met reumatoïde artritis

Klinische praktijk
J.W.J. Bijlsma
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1987;131:2348-52

Zie ook de artikelen op bl. 2342, 2345, 2359 en 2369.

Inleiding

Bij het ontstaan van reumatoïde artritis (RA) spelen waarschijnlijk verschillende factoren een rol, o.a. virussen, bacteriën, genetische predispositie, stoornissen in de immuunregulatie, hormonen, omgevingsfactoren, emotionele factoren en misschien de voeding. Waarschijnlijk is dat de meeste van deze factoren niet de ziekte op zichzelf veroorzaken, maar veeleer het tot uiting komen van de ziekte bevorderen. Vaststaat dat het immuunapparaat een belangrijke regulator is bij het onderhouden van het chronische ontstekingsproces bij RA. Dit inzicht heeft ertoe geleid dat cytotoxische geneesmiddelen die ook een immunosuppressief effect hebben, gebruikt worden bij de medicamenteuze behandeling van patiënten met reumatoïde artritis.1

De eerste ervaringen met dergelijke middelen dateren uit 1951. Eén van de toen beproefde middelen was methotrexaat (MTX). Dit bleek een snel intredend gunstig effect te hebben, maar tevens toonde het veel bijwerkingen en trad er een snelle opvlamming van…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis, afd. Reumatologie, Catharijnesingel 101,3511 GV Utrecht.

Dr.J.W.J.Bijlsma, reumatoloog.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties