Begrijpen wij Brussel? Kansen en bedreigingen van de Nederlandse positiebepaling in de Europese Unie op het gebied van de gezondheidszorg

- Until recently, the European Union (EU) health agenda was limited to a selection of public health issues and good intentions of the Ministers of Health of the EU Member States. Lack of political will on the part of Member States to develop common policies in the fields of health care and social security is increasingly being bypassed by the political will and power of the European Parliament to initiate common action in these fields such as the Rocard report, for example, concerning the financing of health care. Furthermore, EU common market and other financial-economic regulations and policies already substantially affect the functioning of health care systems in Member States. The Netherlands' trade and professional associations should develop their organisation-specific EU strategies and policies as EU institutes, rules and culture substantially differ from national political and governmental systems; in recent years, the Dutch government has not always been successful in its approach and operations within the EU arena.

Samenvatting

De volksgezondheidsagenda van de Europese Unie (EU) beperkte zich tot voor kort tot enkele volksgezondheidsthema's en goede voornemens van de betrokken ministers van Volksgezondheid van de lidstaten. Het ontbreken van de politieke wil van de lidstaten om op de gebieden van gezondheidszorg en sociale zekerheid, gemeenschappelijk beleid te ontwikkelen en te voeren, wordt in toenemende mate opzij gezet door de politieke wil van het Europese Parlement om op deze gebieden wel EU-activiteiten te ondernemen, met als voorbeeld het rapport-Rocard over de financiering van de gezondheidszorg. Bovendien hebben Europese internemarktregels en andere financieel-economische EU-regels en -beleidsmaatregelen, reeds nu, substantiële invloed op het functioneren van nationale zorgstelsels. Nederlandse partijen in de gezondheidszorg zullen in Brussel hun eigen weg moeten zoeken omdat Brussel anders ‘werkt’ en georganiseerd is dan de Haagse politiek en omdat de wijze waarop de Nederlandse overheid de afgelopen decennia binnen de EU positie gekozen en geopereerd heeft, geen garantie biedt voor effectieve belangenbehartiging.