Dames en Heren,
Het kenmerkende klachtenpatroon van agorafobie of straatvrees is irrationele angst die kan oplopen tot paniek en die optreedt in situaties waaruit men zich niet snel kan terugtrekken. Dit leidt tot vermijdingsgedrag voor o.a. (drukke) straten, supermarkten, winkels en openbaar vervoer.1 Het merendeel van de lijders aan agorafobie zijn vrouwen. In zijn meest extreme vorm is er sprake van een ‘housebound syndrome’.2 De klachten die typisch zijn voor straatvrees kunnen evenwel ook een onderdeel vormen van een (primaire) ernstige affectieve stoornis, die volgens het DSM III-classificatiesysteem bekend staat als een ‘depressie in engere zin’. Tevens komen minder ernstige affectieve stoornissen bij patiënten met agorafobie vaak voor.3 Vooral bij degenen die jarenlang klachten van agorafobie hebben, treedt vaak een dysthyme stoornis (= neurotische depressie) op.4
Aan de hand van drie ziektegeschiedenissen bespreken wij hoe in het therapeutische beleid rekening gehouden dient te worden met deze…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties