Afkapwaarden van de 'body-mass index' (BMI) voor ondergewicht van Nederlandse kinderen

To determine the cut-off values for the body-mass index (BMI) for underweight and serious underweight in children up to 18 years of age based on the Dutch growth standards of 1980, and to determine the prevalence of underweight and serious underweight in the 1997 Dutch growth-study figures.

Design

Secondary data analysis.

Method

Cut-off values for underweight were determined by first calculating the percentage of 18-years old with a BMI < 18.5 kg/m² in 1980, followed by a calculation of the BMI at younger ages under which the same percentage fell. Serious underweight in 18-year olds was defined as a BMI < 17.0 kg/m².

Results

Between 1980 and 1997 the prevalence of serious underweight increased in children aged between 2 and 6 years from 1.5 to 3.6 and from 2.9 to 3.3, in boys and girls respectively. In older children (7-18 years) the prevalence decreased from 1.5 to 1.4 for boys and from 2.9 to 1.7 for girls.

Conclusion

Not only did the median weight of the population increase between 1980 and 1997, but there was also a rise in the variation of the weights at any given age. The latter could reflect more marked health differences.

Samenvatting

Doel

Het bepalen van afkapwaarden van de ‘body-mass index’ (BMI) voor ondergewicht en ernstig ondergewicht bij kinderen tot 18 jaar op grond van de Nederlandse groeistandaarden uit 1980, en het vaststellen van de prevalentie van ondergewicht en ernstig ondergewicht in de groeistudiecijfers van 1997.

Opzet

Secundaire data-analyse.

Methode

De afkapwaarden voor ondergewicht werden bepaald door eerst het percentage 18-jarigen met een BMI < 18,5 kg/m² te berekenen, en daarna bij de lagere leeftijden de BMI-waarde te bepalen waaronder dit percentage viel. Van ernstig ondergewicht werd bij 18-jarigen gesproken bij een BMI < 17,0 kg/m².

Resultaten

Voor kinderen tussen de 2 en 6 jaar was de prevalentie van ernstig ondergewicht tussen 1980 en 1997 gestegen; voor jongens van 1,5 naar 3,6, voor meisjes van 2,9 naar 3,3. Bij oudere kinderen (7-18 jaar) was de prevalentie gedaald: voor jongens van 1,5 naar 1,4, voor meisjes van 2,9 naar 1,7.

Conclusie

De Nederlandse jeugd was in de periode 1980-1997 niet alleen gemiddeld zwaarder geworden, maar ook waren de verschillen tussen de kinderen toegenomen. Dit laatste zou een indicatie kunnen zijn van een toename in gezondheidsverschillen.