'Acute respiratory distress'-syndroom bij intensivecarepatiënten in Nederland vaker gediagnosticeerd dan zou gebeuren op basis van internationaal vastgestelde criteria

To determine the agreement of the diagnosis ‘acute respiratory distress syndrome’ (ARDS) established by intensive care (IC) specialists, with that according to internationally accepted objective criteria.

Design

Descriptive inventory.

Method

All 119 hospitals in the Netherlands with an IC department were asked to participate; 34 did (29). On 3 consecutive days, IC specialists completed a case-record form concerning the respiratory status and additional treatment of all of their patients. In the case of mechanical ventilation, the specialist could indicate whether ARDS or another condition was the cause of the respiratory insufficiency. In addition to this, objective data were requested so that the investigators could establish whether there was ARDS on the basis of the North American-European Consensus Conference (NAECC) criteria and the less generally accepted ‘Lung injury score’ (LIS ≥ 2.5).

Results

Of the 266 patients about whom a case record form was returned, 151 were mechanically ventilated. ARDS was diagnosed in 36 of these patients according to the IC specialists, in 24 according to the NAECC and in 20 according to the LIS criteria (p < 0.05 versus IC specialists). The chance-corrected agreement (κ) between the diagnoses by IC specialists and the NAECC criteria was 0.34 (p < 0.001) and between the IC specialists and the LIS 0.44 (p < 0.001). The κ between the NAECC and the LIS diagnoses was 0.42 (p < 0.001). Using NAECC and/or LIS criteria as the golden standard, a correct ARDS diagnosis was made by the IC specialists in the case of 20 patients, a false-positive diagnosis in the case of 16 patients and a false-negative diagnosis in the case of 13 patients.

Conclusion

In this investigation, the diagnosis of ARDS was more frequently established than would occur according to the NAECC criteria.

Samenvatting

Doel

De overeenstemming bepalen tussen de diagnose ‘“acute respiratory distress’'-syndroom’ (ARDS) zoals die werd gesteld door specialisten op afdelingen voor intensive care (IC) en zoals die werd gesteld op basis van internationaal gangbare objectieve criteria.

Opzet

Beschrijvend en inventariserend onderzoek.

Methode

Alle 119 ziekenhuizen met een IC-afdeling in Nederland werden benaderd om mee te werken aan het onderzoek; 34 namen eraan deel (29). Op 3 achtereenvolgende dagen vulden de IC-specialisten een vragenlijst in over de respiratoire toestand en de aanvullende behandeling van alle patiënten op hun IC-afdeling. Ook kon worden aangegeven of, in geval van invasieve beademing, ARDS of een andere aandoening de oorzaak was van de respiratoire insufficiëntie. Daarnaast werden objectieve gegevens gevraagd aan de hand waarvan de onderzoekers konden vaststellen of sprake was van ARDS volgens de criteria van de North American-European Consensus Conference (NAECC) en volgens die van de – minder algemeen geaccepteerde – ‘Lung injury score’ (LIS ≥ 2,5).

Resultaten

Van de 266 patiënten over wie een formulier werd ontvangen werden 151 patiënten invasief beademd. Van dezen hadden volgens de IC-specialisten 36 ARDS, en volgens de NAECC- en LIS-criteria respectievelijk 24 en 20 (p < 0,05 versus IC-specialisten). De overeenstemming (κ) voor de diagnose ‘ARDS’ tussen de IC-specialisten en respectievelijk de NAECC-uitslag en de LIS-uitslag bedroeg 0,34 (p < 0,001) en 0,44 (p < 0,001). De overeenstemming tussen de NAECC- en de LIS-diagnose ‘ARDS’ was 0,42 (p < 0,001). Bij 20 patiënten stelden de IC-specialisten een juiste diagnose ten opzichte van de NAECC-/LIS-uitslag, bij 16 een fout-positieve en bij 13 een fout-negatieve.