Aanzienlijke comorbiditeit bij volwassenen met overgewicht: resultaten uit het 'Leidsche Rijn Gezondheidsproject'

Onderzoek
E.A. Molenaar
M.E. Numans
E.J.C. van Ameijden
D.E. Grobbee
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:2457-63
Abstract

Samenvatting

Doel

Het bestuderen van het verband tussen overgewicht, somatische en psychische aandoeningen en gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven in een algemene volwassen populatie, bij binnenkomst van patiënten in een nieuwe huisartsenpraktijk.

Opzet

Dwarsdoorsnedeonderzoek.

Methode

Op basis van intakegegevens van 4825 deelnemers (gemiddelde leeftijd: 39 jaar; 55 vrouw) van het ‘Leidsche Rijn Gezondheidsproject’, een dynamisch populatieonderzoek in de eerstelijnszorg met een respons van ruim 50, registreerden wij de prevalentie van aandoeningen, gezondheidsklachten en kwaliteit van leven bij individuen met niet-afwijkend gewicht (BMI 18,5-< 25 kg/m2), overgewicht (BMI 25-< 30 kg/m2) en ernstig overgewicht (BMI ≥ 30 kg/m2). Niet-afwijkend gewicht diende als referentiecategorie bij vergelijking tussen de groepen.

Resultaten

Individuen met overgewicht hadden ongeveer 2 maal zo vaak cardiovasculaire risicofactoren en een 20-60 hogere kans op rugaandoeningen, artrose, migraine, dyspepsie en luchtwegklachten als individuen met een niet-afwijkend gewicht. Individuen met ernstig overgewicht hadden bijna 2-4 maal zo vaak deze aandoeningen en bovendien een verhoogd risico op obstructief longlijden, cardiovasculair lijden en artritis (uiterste oddsratio’s (OR’s): 1,9-3,3). Somatische klachten en een verminderd fysiek welbevinden kwamen vaker voor zowel bij individuen met overgewicht (uiterste OR’s: 1,2-1,5) als met ernstig overgewicht (OR’s: 1,7-3,7). Het risico op psychische klachten en een verminderd psychisch welbevinden was alleen bij individuen met ernstig overgewicht 30-50 verhoogd.

Conclusie

Overgewicht en ernstig overgewicht gingen samen met een breed scala van aandoeningen, gezondheidsklachten en een verminderde gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven. Het routinematig vaststellen van de BMI bij inschrijving in een huisartsenpraktijk is relatief eenvoudig en zou een bijdrage kunnen leveren aan het identificeren van individuen met een verhoogd risico op comorbiditeit.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:2457-63

Auteursinformatie

Universitair Medisch Centrum Utrecht, Julius Centrum voor Gezondheidswetenschappen en Eerstelijns Geneeskunde, Postbus 85.500, 3508 GA Utrecht.

Afd. Klinische Epidemiologie: mw.dr.E.A.Molenaar, gezondheidswetenschapper en epidemioloog (tevens: GG&GD, afd. Epidemiologie en Informatie, Utrecht); hr.prof.dr.D.E.Grobbee, klinisch epidemioloog.

Afd. Huisartsgeneeskunde: hr.dr.M.E.Numans, huisarts.

GG&GD, afd. Epidemiologie en Informatie, Utrecht.

Contact Hr.dr.E.J.C.van Ameijden, epidemioloog (e.a.molenaar@umcutrecht.nl)

Dit artikel is gepubliceerd in het dossier
Diabetes mellitus
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties