artikel
700.000 ouderen in Nederland gebruiken 5 geneesmiddelen, elke dag opnieuw. In 2012 had de LHV samen met het NHG en de KNMP een richtlijn ‘Polyfarmacie’ opgesteld. De bedoeling was dat huisartsen en apothekers een begin gingen maken met het napluizen van al die medicatielijstjes. Goed voornemen, want geneesmiddelengebruik bij ouderen doet naast veel goeds ook veel slechts. Het idee van de beroepsverenigingen was dat er geld voor zou komen, want het is natuurlijk een enorme klus. Temeer daar je nooit klaar bent. Heb je eindelijk een lijstje opgeschoond kun je na een polibezoekje of opname alles weer opnieuw doen. Geld stuurt implementatie – in het nummer van volgende week laten we dat voor influenzavaccinaties zien – maar dat kwam er helemaal niet en verzekeraars hanteerden ook nog eens allemaal eigen regeltjes. Zo telde afhankelijk waar een verzekeraar de beoordeling inkocht (apotheek of huisarts), de beoordeling al dan niet mee voor het eigen risico. Dat vind ik toch moeilijk uit te leggen aan een AOW’er.
Grote schrik bij de beroepsorganisaties toen de IGZ ook nog eens aankondigde dit per januari 2015 te gaan handhaven. Begin mei draaide de IGZ een beetje bij. De criteria zijn aangescherpt: er zijn nu nog maar 220.000 ouderen die jaarlijks bekeken moeten worden. De IGZ gaat zijn best doen om de financiering bespreekbaar te maken. Of die inspanning tot iets gaat leiden moeten we nog maar afwachten.
Voorlopig komen we dus met de schrik vrij van het IGZ-juk, maar alle commotie was niet nodig geweest als het niet zo’n idioot idee was het getal 5 en een ‘richtlijn’ heilig te verklaren. Bewijs dat 5 beter is dan 4 of dat het met 6 of 7 ook had gekund is er niet. In de klinische les van deze week kunt u – en de IGZ – lezen dat er ook bij minder pillen nog veel mis kan gaan (A8929) en in de stand van zaken dat stoppen met medicatie helemaal niet zo simpel is (A8947). In onze praktijk bespreken huisartsen en apothekers elke 6 weken 4-6 patiënten. We hebben nog lang niet alle ouderen gehad en gaan dat ook jaarlijks niet redden, want niet geld maar tijd is de belemmerende factor. Ik hoop dat de IGZ ervoor gaat zorgen dat mijn dagen meer uren gaan bevatten, maar ik vrees dat ik dus ergens anders weer iets moet laten vallen. Kunnen al die normerende en toezichthoudende clubjes nu niet eens bedenken dat er 5 maal 10 h in een werkweek gaan???
Reacties