Antinucleaire antistoffen bij systemische auto-immuunziekte

Casus 1

Patiënt A, een 50-jarige vrouw, wordt verwezen naar de polikliniek Interne Geneeskunde vanwege gewrichtsklachten, algehele malaise, zwelling van de speekselklieren, een droge mond en droge ogen. Lichamelijk onderzoek toont symmetrische artritis van de metacarpofalangeale en proximale interfalangeale gewrichten van de handen en een afwijkende uitslag van de Schirmer-test. Bij oriënterend laboratoriumonderzoek blijkt de uitslag van de test op antinucleaire antistoffen (ANA) negatief te zijn.

Casus 2

Patiënt B, een 60-jarige man, wordt verwezen naar de polikliniek Neurologie vanwege klinische verdenking op multiple sclerose (MS). Lichamelijk onderzoek toont naast MS-geassocieerde symptomen ook artralgie van de schouders. Er is tevens sprake van vermoeidheid. Bij aanvullend laboratoriumonderzoek is de uitslag van de ANA-test positief met een matig verhoogde titer (1:320). Uit de aanvullende tractusanamnese blijkt patiënt geen additionele klachten te hebben, behoudens motorische stoornissen die mogelijk verband houden met MS.

Een bepaling van autoantistoffen, bijvoorbeeld antinucleaire antistoffen (ANA), kan de diagnose van systemische auto-immuunziekten als systemische lupus erythematodes (SLE) ...