Leefstijlgeneeskunde: reddingsboei of los touw?

Perspectief
Jaap C. Seidell
Jutka Halberstadt
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2019;163:D3600
Abstract

Samenvatting

Veel chronische, niet-overdraagbare aandoeningen worden voor een belangrijk deel door een ongezonde leefstijl veroorzaakt. Een voorbeeld hiervan is diabetes mellitus type 2 (DM2). Leefstijlinterventies bij personen met een sterk verhoogd risico op DM2 laten zien dat dat risico aanzienlijk kan worden verminderd. De risicoreductie neemt wat af in de tijd, maar deze is nog aanwezig op de termijn van meer dan 10 jaar. Een betere volgzaamheid van de interventie en een betere en langdurigere begeleiding hierbij leiden tot een grotere risicoreductie. Ook bij mensen die al DM2 hebben kan verandering van leefstijl gunstige effecten hebben: op de termijn van 1 jaar kan de aandoening bij een behoorlijk deel (12-46%) van de patiënten in remissie komen. Een mediterraan voedingspatroon, waarin geraffineerde, zetmeelrijke producten en suikerhoudende drank worden verminderd, lijkt de beste resultaten te bieden. Maar ook hier zijn de mate van therapietrouw en de kwaliteit van de begeleiding van doorslaggevend belang. Leefstijlgeneeskunde verdient serieuze aandacht in de klinische praktijk.

Auteursinformatie

Vrije Universiteit, Amsterdam: prof.dr.ir. J.C. Seidell, voedingskundige; dr. J. Halberstadt, psycholoog.

Contact J.C. Seidell (j.c.seidell@vu.nl)

Belangenverstrengeling

Belangenconflict en financiële ondersteuning: er zijn mogelijke belangen gemeld bij dit artikel. ICMJE-formulieren met de belangenverklaring van de auteurs zijn online beschikbaar bij dit artikel.

Auteur Belangenverstrengeling
Jaap C. Seidell ICMJE-formulier
Jutka Halberstadt ICMJE-formulier
Leefstijlinterventie in de spreekkamer
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties