Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

Veranderingen in 2008/’09 van de epidemiologie van Clostridium difficile-infecties in Nederland.

Onderzoek
Marjolein P.M. Hensgens
Abraham Goorhuis
Daan W. Notermans
Birgit H.B. van Benthem
Ed J. Kuijper
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2010;154:A1317
Abstract
Abstract
Sluiten
Changing epidemiology of infections in the Netherlands in 2008/’09.

Objective

To describe the epidemiological characteristics of Clostridium difficile infection (CDI) in the Netherlands.

Design

Descriptive.

Method

After the first outbreaks in 2005 of Clostridium difficile infection (CDI) due to the hypervirulent PCR ribotype 027, a national reference laboratory was started in the Leiden University Medical Centre for typing and characterisation of C. difficile. Data were obtained from this national reference laboratory and from a continuous surveillance in 14 Dutch hospitals. The study period was January 2008-June 2009.

Results

In 2008, the incidence of CDI was 18 per 10.000 admissions (range: 14-23) in the 14 participating hospitals in the national surveillance study. In the study period, a total of 1867 cases of CDI were reported from 63 centres. The number of CDI outbreaks caused by type 027 decreased in the period January 2008 to June 2009, compared to the preceding years: type 027 was the cause of outbreaks in 4 Dutch hospitals in 2008-2009, whereas all 14 hospitals experienced an outbreak due to this type in the period 2005-2007. Although no systemic surveillance has been carried out in nursing homes, 24 Dutch nursing homes reported outbreaks of C. difficile in the period 2005-2009, in 12 of which type 027 was isolated. There was an increase of CDI detected in patients with diarrhoea outside health care facilities which appeared to coincide with the emergence of other types. In particular, type 078 increased since the end of 2006 and became the third most frequent type in the Netherlands. This type has also been recognised since 2007 as an important cause of CDI infection in animals, especially pigs. Recently there have also been reports that at least a third of the patients with CDI outside health care institutions do not have known risk factors for CDI such as an underlying disease, recent hospitalization or antibiotic use.

Conclusion

CDI can also develop in the community The general practitioner should consider C. difficile in the differential diagnosis of elderly patients with diarrhoea.

Conflict of interest: none declared. Financial support: none declared.

Samenvatting

Doel

De epidemiologische kenmerken beschrijven van infectie door Clostridium difficile (CDI) in Nederland.

Opzet

Descriptief.

Methode

Na de eerste uitbraak in 2005 van CDI door het hypervirulente PCR-ribotype 027, werd er een nationaal referentielaboratorium ingesteld in het Leids Universitair Medisch Centrum voor typering en karakterisering van Clostridium difficile. Data werden verkregen van dit referentielaboratorium en van een continue surveillance die in 14 ziekenhuizen plaatsvond. Het onderzoek liep van januari 2008-juni 2009.

Resultaten

In 2008 was de incidentie van CDI 18 per 10.000 opnames (uitersten: 14-23) in de 14 ziekenhuizen die participeerden in de continue surveillance. In de onderzoeksperiode werden er vanuit 63 centra 1867 meldingen van CDI gedaan. Het aantal CDI uitbraken door het hypervirulente type 027 was verminderd in de periode januari 2008-juni 2009, vergeleken met de jaren daarvóór: type 027 was de oorzaak van een uitbraak in 4 ziekenhuizen in 2008-2009, terwijl er in 14 ziekenhuizen een uitbraak door dit type was in 2005-2007. Hoewel er geen systematische surveillance van CDI in verpleeghuizen plaatsvond, werden in de periode van 2005-2009 in 24 Nederlandse verpleeghuizen uitbraken van C. difficile gerapporteerd, waarbij in 12 type 027 werd geïsoleerd. Er was een toename van opgemerkte CDI bij patiënten met diarree buiten de zorginstellingen, die samen leek te gaan met de opkomst van andere typen. Vooral type 078 nam sinds eind 2006 toe; dit is nu het derde meest voorkomende type in Nederland. Dit type werd sinds 2007 ook herkend als een belangrijke verwekker van CDI bij dieren, met name varkens. Inmiddels zijn er ook berichten verschenen dat ruim een derde van de patiënten met CDI buiten de zorginstelling, geen bekende risicofactor voor CDI heeft, zoals een onderliggende ziekte, recente ziekenhuisopname of antibioticagebruik.

Conclusie

CDI komt ook buiten zorginstellingen voor. Vooral bij oudere patiënten met diarree zonder bekende verwekker, dient de huisarts C. difficile in de differentiaaldiagnose op te nemen.

Artikelinformatie
In print verschenen in
week 24 2010

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2010;154:A1317
Vakgebied
Microbiologie
Huisartsgeneeskunde
Auteursinformatie

Leids Universitair Medisch Centrum, Centrum voor Infectieziekten, Leiden.

Afd. Medische Microbiologie: drs. M. Hensgens, arts-onderzoeker; dr. E J. Kuijper, arts-microbioloog; drs. A. Goorhuis, internist in opleiding.

Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM), Bilthoven.

Centrum Infectieziektebestrijding: dr. Ir. B.H.B. van Benthem, epidemioloog; dr. D.W. Notermans, arts-microbioloog.

Contact dr. E.J. Kuijper (e.j.kuijper@lumc.nl)

Verantwoording

Naschrift Na de indiening van dit artikel deden zich in 2010 in 2 ziekenhuizen en in een verpleeghuis uitbraken van PCR-ribotype 027 voor, die door snelle herkenning van beperkte omvang bleven.
Belangenconflict: geen gemeld. Financiële ondersteuning: geen gemeld.
Aanvaard op 24 februari 2010

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties