Obducties voor huisartsen en voor klinisch werkende specialisten; de indicaties onderzocht

To evaluate the reasons for autopsies requested by general practitioners, compared with autopsies requested by clinicians.

Design

Retrospective descriptive comparative study.

Setting

Department of Pathology, Free University Hospital, Amsterdam; Medical Centre Alkmaar; Regional Laboratory Twente, Enschede and Regional Pathology Laboratory, Blaricum.

Material and method

In a series of 303 autopsies requested by general practitioners, the reasons for the autopsy were divided into the following categories: sudden unexpected death, short fatal course of disease, intrauterine and perinatal death, evaluation of a protracted course of disease, non-natural death, and others. Results were compared with two series of 2961 and 1747 autopsies performed for clinicians in a university hospital and a non-university hospital, respectively.

Results

General practitioners requested autopsy mainly in cases of sudden unexpected death (48,2) and short fatal courses of disease (16,5). For the autopsies requested by clinicians in the university hospital these figures were 6.1 and 15.5, respectively, in the non-university hospital 9.1 and 18.2. Owing to the autopsies requested the percentage of cases with unknown or uncertain cause of death was reduced from 67.1 to 14.4.

Conclusions

General practitioners mainly request autopsy when important questions of themselves or of the bereaved need to be answered. Thresholds for autopsy, including financial ones, need to be eliminated to enable general practitioners to request autopsies.

Samenvatting

Doel

Analyse van de indicaties waarmee huisartsen obductie aanvragen, in vergelijking met die bij klinische obducties.

Opzet

Retrospectief descriptief vergelijkend onderzoek.

Plaats

Afdeling Pathologie, Academisch Ziekenhuis Vrije Universiteit, Amsterdam; Pathologisch-Anatomisch Laboratorium der Gooise Ziekenhuizen, Blaricum; afdeling Pathologie, Medisch Centrum Alkmaar en afdeling Pathologische Anatomie, Streeklaboratorium Twente, Enschede.

Methode

Obducties (n = 303) op verzoek van huisartsen werden naar indicatie ingedeeld in categorieën: plotse onverwachte dood; overlijden na een kort, onvoldoende begrepen ziektebeloop; intra-uterienperinataal overlijden; evaluatie van een lang ziektebeloop; niet-natuurlijke dood en overige. De resultaten werden vergeleken met 2 controlegroepen: 2961 en 1747 obducties voor clinici verricht in respectievelijk een academisch en een niet-academisch ziekenhuis.

Resultaten

Huisartsen vroegen vooral bij plots overlijden (48,2) en overlijden na een kort, onvoldoende begrepen ziektebeloop (16,5) obductie aan; bij de academische obducties waren de cijfers respectievelijk 6,1 en 15,5 en bij de niet-academische 9,1 en 18,2. Dankzij de obducties werd het percentage patiënten bij wie geen of geen zekere uitspraak over de doodsoorzaak kon worden gedaan, teruggebracht van 67,1 tot 14,4.

Conclusies

Huisartsen vragen vooral obducties aan om voor henzelf of voor de nabestaanden klemmende vragen te beantwoorden. Het is belangrijk om belemmeringen hierbij, inclusief financiële, weg te nemen.