Dissociatieve stoornissen, in het bijzonder de multipele persoonlijkheidsstoornis

Zie ook het artikel op bl. 1863.

Tal van patiënten bezoeken het spreekuur van de huisarts of de specialist met klachten waarvoor bij nader onderzoek geen somatische oorzaak valt aan te wijzen. Soms blijkt dan sprake te zijn van een psychische aandoening, zoals een conversiestoornis of een somatisatiestoornis. Volgens de omschrijving van de Diagnostic and statistical manual of mental disorders, 3e gereviseerde uitgave (DSM-III-R), het ook in ons land veel gebruikte classificatiesysteem van de American Psychiatric Association,1 gaat het bij de conversiestoornis om ‘verlies van of verandering in lichamelijke functies, wat zou kunnen wijzen op een lichamelijke aandoening’. Het ontstaan van de stoornis, waarbij één of enkele symptomen optreden, zou samenhangen met een psychosociale stressfactor. Bij de somatisatiestoornis gaat het daarentegen om een rijk geschakeerd beeld van lichamelijke symptomen dat niet op organische pathologische afwijkingen berust of daartoe in geen verhouding staat.

Dit soort aandoeningen, waarover de somatische geneeskunde…