De trouw van Belgische patiënten aan hun huisarts

To determine the effect of a non-committal registration specifying the intention of patients to contact a particular general practitioner, on patient loyalty in Belgium.

Setting

Antwerp and Liège

Design

Case control study.

Method

Medical consumption was registered during one year by two health insurance companies for a group of 4000 participating patients (experimental group) and 4000 non-participants (control group) within two selected areas (Antwerp and Liège). Patient loyalty was measured by means of the normalised usual provider continuity index.

Results

No relevant differences were found between the experimental group and the control group. Even when taking into account that a general practitioner is not available 20 of the time, the proportion of loyal patients hardly reached 70.

Conclusion

A non-committal registration had no influence on patient loyalty. There is a clear difference between intention and actual behaviour. More coercive measures are needed to reach a more loyal behaviour.

Samenvatting

Doel

Vaststellen wat de invloed op de ‘huisartstrouw’ van patiënten in België is, van een (vrijblijvende) inschrijving bij een huisarts, met de intentieverklaring die huisarts in het vervolg te bezoeken.

Plaats

Antwerpen en Luik.

Opzet

Patiëntcontrole-onderzoek.

Methode

De medische consumptie werd gedurende 1 jaar geregistreerd voor 4000 ingeschreven patiënten (experimentele groep) en 4000 niet-ingeschreven patiënten (controlegroep) in twee geselecteerde regio's (Antwerpen en Luik). De getrouwheid aan de huisarts werd berekend door middel van de genormaliseerde ‘usual provider continuity’-index.

Resultaten

Tussen experimentele en controlegroep werden geen relevante verschillen in trouw gevonden. Zelfs wanneer men ervan uitgaat dat de huisarts 20 van de reguliere werktijd structureel onbereikbaar is, was het percentage trouwe patiënten minder dan 70.

Conclusie

De vrijblijvende inschrijving had geen invloed op de trouw van de patiënt aan de huisarts. Er is blijkbaar een duidelijk verschil tussen intentie en feitelijk gedrag. Er zijn meer dwingende stimuli nodig om een grotere patiëntentrouw ten opzichte van de huisarts te bereiken.