Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

Obesitas-gerelateerde hypertensie

Klinische praktijk
Jannick A.N. Dorresteijn
Frank L.J. Visseren
A.H. (Ton) van den Meiracker
Wilko Spiering
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2010;154:A1945
Abstract
Abstract
Sluiten
Obesity-related hypertension

Conflict of interest: none declared. Financial support: none declared.

  • Hypertension occurs in more than 40% of obese adults and leads to increased risk for cardiovascular disease and death. In practice, obesity-related hypertension is often difficult to control with pharmacological treatment.

  • The association of obesity and hypertension can partly be explained by mutual risk factors, but there is also an etiological relation.

  • Increasing obesity may lead to dysfunctional adipose tissue, characterised e.g. by deranged production of hormones and cytokines (adipokines). This results in sympathoactivation, upregulation of the renin-angiotensin-aldosterone system (RAAS) and systemic low grade inflammation and oxidative stress. The common result of these deregulations is increased resistance of the peripheral vasculature due to endothelial dysfunction, vasoconstriction and vascular wall hypertrophy, and increased circulating volume due to impaired pressure natriuresis. This leads to the development of hypertension that is relatively resistant to drug therapy.

  • Lifestyle modifications by means of weight reduction and salt restricted diet are the cornerstones of obesity-related hypertension treatment. Pharmacological treatment with beta-blockers or diuretics is not self-evident, since this increases the risk of developing de novo diabetes mellitus.

Samenvatting

  • Meer dan 40% van de volwassenen met obesitas heeft hypertensie en daardoor een verhoogd risico op cardiovasculaire ziekte en sterfte. Obesitas-gerelateerde hypertensie is in de praktijk vaak moeilijk medicamenteus onder controle te brengen.

  • De associatie tussen obesitas en hypertensie is deels het gevolg van overeenkomstige risicofactoren, maar er is ook een belangrijk etiologisch verband.

  • Toename van overgewicht kan gepaard gaan met disfunctie van vetweefsel, hetgeen bijvoorbeeld tot uiting komt in de gestoorde productie van hormonen en cytokines (adipokines). Dit leidt tot activering van het sympathisch zenuwstelsel en het renine-angiotensine-aldosteronsysteem (RAAS) en tot systemische laaggradige inflammatie en oxidatieve stress. Het gemeenschappelijk gevolg van deze verstoringen is toename van de perifere vaatweerstand door endotheeldisfunctie, vasoconstrictie en hypertrofie van de vaatwand en toename van het circulerend volume door gestoorde druknatriurese. Zo ontstaat hypertensie, die relatief therapieresistent is.

  • Leefstijlinterventie door middel van gewichtsreductie en een zoutbeperkt dieet is de hoeksteen van behandeling van obesitas-gerelateerde hypertensie. Medicamenteuze behandeling met bètablokkers of diuretica is geen vanzelfsprekende keuze, omdat hiermee de kans op de novo diabetes mellitus toeneemt.

Artikelinformatie
In print verschenen in
week 42 2010

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2010;154:A1945
Vakgebied
Huisartsgeneeskunde
Auteursinformatie

Universitair Medisch Centrum Utrecht.

Afd. Vasculaire Geneeskunde: drs. J.A.N. Dorresteijn, arts-onderzoeker; prof.dr. F.L.J. Visseren en dr. W. Spiering, internisten-vasculair geneeskundigen.

Erasmus Medisch Centrum Rotterdam.

Afd. Inwendige Geneeskunde, sector vasculaire geneeskunde en farmacologie: dr. A.H. van den Meiracker, internist-vasculair geneeskundige.

Contact dr. W. Spiering (w.spiering@umcutrecht.nl)

Verantwoording

Belangenconflict: geen gemeld. Financiële ondersteuning: geen gemeld.
Aanvaard op 29 april 2010

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties