In 1981 schreef Le Coultre in dit tijdschrift over de behandeling van koortsconvulsies.1 Hij legde er de nadruk op dat men echte benigne koortsconvulsies dient te onderscheiden van andere ‘convulsies bij koorts’. Bovendien hield hij een pleidooi voor terughoudendheid ten aanzien van het voorschrijven van een onderhoudsbehandeling met anti-epileptica. De vraag is of er nu, 15 jaar later, reden is bepaalde standpunten aangaande de behandeling van koortsconvulsies te herzien of te nuanceren.
Definitie
Met de term ‘koortsconvulsie’ bedoelen wij een tijdens koorts optredende aanval bij jonge kinderen die gepaard gaat met bewustzijnsverlies en motorische verschijnselen. De leeftijd van het kind ligt hierbij meestal tussen 3 maanden en 5 jaar. Wij spreken niet van koortsconvulsies bij kinderen met koorts waarvan de oorzaak binnen het centrale zenuwstelsel ligt (meningitis, encefalitis), bij kinderen met een reeds bekende cerebrale afwijking (zoals een cerebrale beschadiging als gevolg van perinatale asfyxie) en bij kinderen die…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties