Depressie te lijf met het ‘Collaborative care’-model

Opinie
Moniek C. Vlasveld
Harm W.J. van Marwijk
Christina M. van der Feltz-Cornelis
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2010;154:A1486
Abstract

Rond complexe, chronische aandoeningen zoals diabetes mellitus en hart- en vaatziekten wordt de zorg steeds meer georganiseerd in samenhangende zorgmodellen. Bij depressie, vaak ook een complexe, chronische aandoening met veel comorbiditeit, is dit ook nodig. Het aanbod van solistisch werkende zorgaanbieders leidt nu namelijk nog onvoldoende tot herstel van de patiënt. De behandeling van depressie vraagt om een andere benadering en organisatie van zorg dan acute aandoeningen en kan het best worden georganiseerd binnen een chronisch zorgmodel.1

Een chronisch zorgmodel voor depressie in de eerste lijn is nodig vanwege verschillende zaken. Ten eerste speelt de organisatie van de Nederlandse eerstelijnszorg een belangrijke rol. Deze is toegankelijk, generiek (dat wil zeggen: algemeen, voor ieder die zorg nodig heeft) en dicht bij de patiënt en diens zorgvraag gesitueerd. Echter, met name bij chronische aandoeningen is structurele aandacht nodig voor zelfmanagement door de patiënt, gekoppeld aan continue monitoring van klachten.1 Alleen…

Auteursinformatie

Trimbos-instituut, Utrecht.

VU Medisch Centrum, EMGO Instituut voor onderzoek naar gezondheid en zorg, afd. Huisartsgeneeskunde, Amsterdam: dr. H.W.J. van Marwijk, huisarts.

Contact drs. M.C. Vlasveld (mvlasveld@trimbos.nl)

Verantwoording

Belangenconflict: geen gemeld. Financiële ondersteuning: geen gemeld.
Aanvaard op 10 december 2009

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties